Namasté!
Blijf op de hoogte en volg Floor en Janne
21 April 2014 | Nepal, Pokhara
Wat zijn we weer in een totaal andere wereld!
Samen met het Engelse stel Guy en Harriet en de gestoorde Chinese namen we afscheid van onze gids Dadon en staken we de Nepalese grens over. Dat was nog een spannende gebeurtenis aangezien we verboden artikelen probeerden mee te smokkelen.
Dadon had ons gewaarschuwd dat de Chinese en Tibetaanse Lonely Planets bij de grens afgepakt zouden worden. Omdat de Planets nogal wat emotionele waarde hebben inmiddels, besloten we te proberen ze mee te smokkelen. Na heel wat ideeën afgegaan te zijn, van kaften tot in slaapzakken rollen, kwamen we erachter dat onze rolkoffer (hier gekocht vanwege de vele souvenirs) een soort dubbele bodem had. Dus Planets erin, wat gebedsvlaggetjes erbij voor de opvulling en goed geluk, rits dicht en vakkundig dichtgenaaid en dan maar op hoop van zegen. We waren doodzenuwachtig bij de douane, maar bij de tassencontrole schoof Janne professioneel met haar voet de rolkoffer onder het bureautje langs en voilà: missie geslaagd!
Buiten het douanekantoor staken we de Friendship Bridge over, de brug die China met Nepal verbindt. En daar was alles anders. De mensen waren donker, zonder spleetogen en met een rode stip tussen hun ogen. Het was vies, druk en kleurig. We keken onze ogen weer uit!
In een smoezelig kantoortje kregen we ons visum en een jeep bracht ons in 5 uur naar Kathmandu. Onderweg zagen we gekleurde vrachtwagens, enge hangbruggetjes, veel heilige koeien, blote kindertjes, vrouwen in wijde broeken en kleurige sarongs en aten we echte Nepalese dal bhat.
Maa Kathmandu was helemaal een cultuurschok! Chaos is het woord dat deze stad het beste omschrijft. Het verkeer is een grote horror, zonder regels en met veel, heel veel toeteren. Een bizar idee dat dit land grenst aan het vredige, uitgestrekte Tibet.
We zaten in een fijn hotel midden in de toeristenwijk Thamel. Tijdens een verkenningsrondje door de wijk kregen we een overdaad aan prikkels door de oneindige hoeveelheid souvenirwinkeltjes, vol met buddha's, sieraden, sjaals, outdoor spul, neppe North Face dingen en ga zo maar door. We hebben een aardig deel van ons budget besteed in deze winkels.. We waren ook verbaasd door de enorme hoeveelheid westerlingen. Op straat liepen bijna meer westerlingen dan Nepalezen! Dat was zo anders dan in China, waar je de westerlingen echt moest zoeken.
Op onze laatste dag in Kathmandu bezochten we de Bodhnath Stupa, een enorme stupa iets buiten Kathmandu, met mooie huisjes in een cirkel eromheen. Hier komen boeddhistische en hindoeïstische monniken bijeen om te bidden en te offeren. Veel goden uit het boeddhisme en het hindoeïsme zijn vergelijkbaar, dus gebruiken beide religies vaak dezelfde heilige plekken.
Na drie dagen verlieten we Kathmandu en reden per bus 8 uur naar het zuiden, naar het Chitwan National Park. Dit is een natuurgebied met allerlei wilde dieren. Onderweg merkten we weer een verschil op met China. De wegen in China waren over het algemeen allemaal goed onderhouden, terwijl de snelweg hier een bonkend weggetje was, vol kuilen en soms niet eens geasfalteerd. Uiteraard had de bus ook geen airco, dus het was even afzien. Maar de olifanten die de laatste paar kilometer langs de bus liepen maakten veel goed!
Ons hotel in Chitwan was mooi, met een prachtige bloeiende tuin en ons eigen huisje met veranda. Helaas sloeg hier bij mij de beruchte reizigersdiarree toe, die gepaard ging met flink wat misselijkheid. De hitte hielp ook niet erg mee en toen ik de eerste avond ook nog een grote spin vond in de badkamer was dat voor mij de druppel. Het voelde eigenlijk net zoals de allereerste week in Beijing, een beetje ontredderd en niet goed wetend waar je plek is in dit land. Het 'China-ritme' zat er goed in, maar het 'Nepal-ritme' liet nog even op zich wachten.
Gelukkig was er genoeg afleiding in Chitwan, zoals de jeepsafari de volgende dag. We zagen maar liefst 5 neushoorns, een krokodil, apen, wilde zwijnen en hertjes! Het was een prachtig natuurgebied. Maar het hoogtepunt kwam toch wel de volgende dag, tijdens het olifantenwassen! Elke ochtend worden de olifanten door hun drijvers gewassen in de rivier, en toeristen mogen helpen. Voor we het wisten zaten we op zo'n dier een spoot hij ons nat met slurvenvol water! Het was ongelofelijk leuk! De olifantensafari erna was ook een avontuur. We hobbelden met 4 mensen in een houten rekje op een olifantenrug door het bos. Het zag er exotisch uit zeg!
Ik voelde me nog steeds niet veel beter en bij Janne was het ook mis gegaan. Gelukkig duurde de busreis naar onze volgende bestemming, Lumbini, niet zo lang.
Lumbini bleek een gat te zijn met één restaurant en een paar hotels. Maar we kwamen ook niet voor het dorp maar voor het enorme tempelcomplex dat ernaast ligt. Lumbini is namelijk de geboorteplaats van de Buddha. Wetenschappers hebben dit onderzocht en deze plek als de werkelijke plaats aangewezen. Op de precieze geboorteplek is een tempel gebouwd, en landen over de hele wereld hebben hun boeddhistische tempels eromheen geplaatst. We bezochten ook de ruïnes van het paleis waar de Buddha als kind opgroeide. Om het tempelcomplex te verkennen huurden we fietsen, maar daar was het eigenlijk wat te heet voor. Na 3 tempels hadden we zo'n zin in een koud drankje dat we terugfietsten naar het dorp, in de schaduw op de plakkerige plastic stoelen van het enige restaurant neerploften en er de volgende 3 uur nie meer afkwamen. Lumbini was leuk en erg bijzonder om te zien maar het eten van het smoezelige restaurant maakte ons alleen maar zieker dus we waren niet heel rouwig toen we de plek verlieten. Dat was ook nog een dag later dan gepland vanwege een bussenstaking.
En dan zijn we nu in Pokhara! Dat is na Kathmandu de grootste stad in Nepal en het is er heerlijk. De stad ligt aan een groot meer, dus het is er wat koeler dan de hete vlaktes rondom Chitwan en Lumbini. Het is ook erg rustig, met bijna geen toeters en minder mensen. Dit is eindelijk een plek waar we echt kunnen genieten van Nepal. Gisteren huurden we een bootje een voeren we het meer over naar een zwembaaitje. Het was heerlijk op het water! Verder liggen we vooral te relaxen in de grote tuin van ons hotel en eten we lekkere pasta en pizza. Vanavond komt de vader van Janne aan in Pokhara en met hem starten we woensdag een 10-daagse bergtocht door de Himalaya!
Het is zo'n raar idee dat we hier nog maar 3 weken zijn. We weten hoe snel 3 weken gaan als je op reis bent. De reis is al echt een soort levensstijl geworden, alsof we nooit anders gedaan hebben. Het leven thuis lijkt iets van eeuwen geleden. Toch lijkt het ons ook fijn om weer thuis te zijn en daar alles weer op te pakken en iedereen weer te zien. We kijken uit naar ons vertrouwde eten, leuke feestjes en ons eigen bed. Maar voorlopig genieten we nog even verder in Nepal!
Heel veel liefs,
Floor en Janne
-
21 April 2014 - 12:39
Renske:
Wat een heerlijke reis! Wat fijn dat jullie weer beter zijn. Geniet van jullie bergtocht. Ik ben jaloers op jullie! -
21 April 2014 - 17:03
Oma Swalmen:
Lieve meiden.Met spanning hebben we, door Selma voorlezend in Swalmen, weer genoten van jullie verhalen.Wat zal ik die verhalen missen!!Maar wat je in de laatste alinea van je verhaal aangeeft:Het weer terugzien van alle dierbaren. Heerlijk om dit bevestigd te zien.xxxxxOma -
22 April 2014 - 13:43
LenL:
Dat 2 landen naast elkaar zóveel van elkaar verschillen! Hopelijk hebben jullie het "Nepal ritme" nu helemaal te pakken en zijn de maag/darmproblemen weer over.
Een boeiend bergtocht door de Himalaya en geniet van elke dag! XX LenL -
22 April 2014 - 17:14
Maartje:
Wat heerlijk toch om jullie reis mee te beleven door die prachtigen reisverslagen. En dan nu de bergen in. Zal effe wat anders zijn dan oostenrijk. Denk je nog even aan Tonke? die was er ruim 40 jaar geleden.
Groetjes, Maartje -
23 April 2014 - 13:52
Stef:
Mooie tijden, mooie verhalen. We reizen met jullie mee. Helaas alleen op papier. Veel plezier nog die laatste drie weken. -
23 April 2014 - 21:13
Inge:
Leuk verslag weer, dat verschil met China. Akelig van die diarree, hopelijk is het weg als jullie de bergen in gaan. Heel veel plezier op de bergtocht, geniet van die laatste weken! Liefs van Inge -
08 Mei 2014 - 14:45
Neelam:
wat een heerlijke reisverslagen! Ik heb niet vaak gereageerd maar wel genoten van jullie verhalen. Ik herinner me Kathmandu van 30 jaar geleden. Ik vond het toen al druk, met veel mensen en gedoe, maar ook prachtig mooi. Er reden toen wel wat auto's, taxi's vooral en pick-ups, maar er waren ook veel vrachtdieren en mensen met vrachten op hun rug of fiets. Ik herinner me naast allerlei steegjes en minipleintjes ook brede straten met veel ruimte. Wat een verschil met wat jullie beschrijvenl! In Pokhara ben ik ook geweest. Ik was aangekomen op een druilerige dag en toen ik de volgende dag midden op het meer was met een roeibootje (er voeren toen nooit gemotoriseerd bootjes, dus het was helemaal stil...) brak het wolkendek open en verschenen de besneeuwde bergtoppen. Adembenemend!
Maar op al die andere plekken waar jullie waren ben ik niet geweest en mijn reisbloed begint enorm te kriebelen door alles wat jullie beschreven. Wie weet ga ik met een lonely planet en een kopietje van jullie verslagen nog wel eens die kant op... Fijne laatste dagen en alvast goede reis naar huis! -
10 Mei 2014 - 18:53
Louise:
Wat een prachtige verhalen, Floor, en die foto's: om te smullen en heel jaloers van te worden. Wat een mooie reis maken jullie!.
Ben ook benieuwd naar de laatste weken in de Himalaya! Zelfs met dragers. Wie had dat gedacht toen we met z'n allen in Oostenrijk liepen......
Floor, fijne laatste dagen, goede terugreis, en tot in Nederland1
Groetjes, Louise
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley