'Nobody is perfect, everybody makes mistakes'
Blijf op de hoogte en volg Floor en Janne
10 Maart 2014 | China, Guilin
Lieve familie en vrienden,
We hebben het noorden achter ons gelaten en zijn in een treinreis van 27 uur naar het zuiden gegaan.
Na Beijing hebben we nog twee steden bezocht in het noorden. Na een week Beijing vonden we het heerlijk om naar een nieuwe plek te gaan. We hadden de treinkaartjes via ons hostel gekocht dus dat was makkelijk. We gingen met de nachttrein naar Pingyao. Toen we s avonds bepakt op het centraal station van Beijing aankwamen wisten we niet wat ons overkwam.
Je kan het station niet in zonder je kaartje te laten zien bij een hokje, dan gaat al je bagage door een rontgenapparaat en jijzelf door een detectiepoortje en word je gefouilleerd. Het is overal ontzettend druk, dus je werkt je tussen de massa's door met alle bagage op zoek naar waar je moet zijn. Als je dan eindelijk de goede wachtkamer hebt gevonden word je aangestaard door alle mensen in de hele ruimte en dat zijn er heel veel, en als je treinnummer op het bord verschijnt mag je eindelijk in de zoveelste rij gaan staan voor de zoveelste kaartjescontrole en kan je het perron op waar de trein staat.
Dat is ongeveer de procedure, dus we waren heel blij dat we vroeg waren gegaan. Toen we in de rij stonden voor de zoveelste controle sprak een man ons aan met zijn zoon die al een tijdje hadden staan kijken. We moesten diverse keren op de foto en ze waren best aardig. We hadden het idee dat de vader vast een rijke bruid zocht voor zijn zoon. Ik probeerde Janne nog over te halen maar ze had toch geen interesse. Toen we eindelijk door mochten lopen probeerde de man nog mijn tas te dragen, wat ik toch echt liever zelf deed. Gelukkig hadden we ze toen afgeschud.
We sliepen op een hard sleeper. Aan de ene kant van de trein is een gangpad en aan de andere kant zijn open compartimenten van 3 stapelbedjes boven elkaar. Toen we eindelijk alles hadden geïnstalleerd en de trein vertrok kwam de conducteur om ons kaartje in te nemen, die ik natuurlijk keurig had opgeborgen in mijn jaszak in mijn backpack op het bagagerek. Hangend over de conducteur graaide ik in mijn tas en belandde er een hemdje op zijn hoofd. Janne kwam niet meer bij.
De reis was verder prima te doen, oordoppen waren wel noodzakelijk.
In Pingyao gingen we op het perron even rustig onze backpacks ordenen, maar dat werd niet echt gewaardeerd. Een hele troep conducteurs dromde om ons heen om ons van het perron af te werken. We werden natuurlijk gelijk weer afgezet door onze taxichauffeur maar daar zijn we inmiddels wel gewend aan geraakt. Als we proberen af te dingen gaan ze daar vaak niet in mee omdat ze toch wel iemand anders vinden die wel die hoge prijs betaalt.
We sliepen in een hostel in het hart van het oude stadje, in een gebouw dat ooit voor de keizer was gebouwd die het stadje zou bezoeken. Pingyao is erg mooi, het is zoals je verwacht dat China eruit ziet, met overal rode lampionnen en de oude huisjes zijn allemaal bewaard gebleven, net als de hele stadsmuur eromheen. In de zomer is het hier vol toeristen maar in de winter is er bijna niemand. Het was dus lekker rustig, maar het maakte ook een lege indruk, omdat het hele dorp volledig is gericht op het toerisme.
Bij ons op de kamer sliep een Chinees meisje, Lí. Omdat het hostel verder bijna leeg was had ze bij de receptie gevraagd of ze bij ons op de kamer mocht. Wij vonden het prima. Lí werkt bij een bank en heeft 3 dagen per maand vrij. Ze had twee dagen nodig voor de reis en kon dus 1 dag in Pingyao zijn. Dit vonden wij nogal ongelooflijk omdat ze het echt 'vakantie' noemde. Samen met haar en twee andere Chinezen probeerde we treintickets voor ons te boeken via een Chinese site, maar toen het niet lukte besloten de Chinezen met ons naar het station te lopen en daar de kaartjes te halen. Onderweg praten we met de Chinese jongen over Mao Zedong en Tibet. Heel interessant om daar met hem over te praten. Mao was volgens hem een goede man geweest. 'Nobody is perfect, everybody makes mistakes'. En Tibet hoorde eigenlijk gewoon echt bij China. Het was heel leuk om onze meningen hierover te delen.
Voor we vertrokken huurden we nog een dagje fietsen samen met een Israëlisch meisje uit het hostel. Het was superleuk om weer eens te fietsen! De volgende dag hadden we een dagtrein naar Xi'an.
Naar Xi'an hadden we een hard seat, omdat we alleen overdag reisden. De hele volle coupe staarde ons weer aan terwijl we onze backpacks in het bagagerek probeerde te krijgen. Die van Janne hing er uiteindelijk als een zwangere zeug bij en daar was de conducteur niet zo blij mee maargoed. Het was leuk om naar buiten te kijken en het landschap voorbij te zien glijden. Droge kalkachtige bergen met geelbruine dorpjes. De meisjes tegenover ons hadden ook het uitzicht van hun leven, namelijk twee westerse meisjes. De hele reis bleven ze kijken en giechelen, soms samen met de conducteur. Uiteindelijk waren ze zo dapper om te vragen of ze onze Happinez mochten lezen, waarmee ze ook op de foto gingen.
In Xi'an hadden we het fijnste hostel ever, met een superleuke bar en restaurant en heel fijne zachte bedden. De badkamer had een enorme hete stortdouche!! Hemels.
We bleven maar twee nachten in Xi'an, dus de dag na onze aankomst gingen we gelijk naar het Terracotta Leger met de bus. Een uur in de bus voor een euro. Het Terracotta Leger is een archeologische vondst en bestaat uit duizenden levensgrote beelden van strijders en paarden van terracotta die een van de oude keizers van China had laten maken zodat die hem na zijn dood konden beschermen in een volgend leven. Rondom het leger was een enorm complex met souvenirwinkeltjes, eettentjes en bankjes en fonteinen. De Terracotta Strijders zijn te bewonderen in 3 gebouwen. We begonnen bij de minst spectaculaire en eindigden bij het hoogtepunt. Dat was een hangar achtige hal, enorm groot, met rondom een balustrade. Vanaf daar keek je naar beneden op de beelden. Het was heel indrukwekkend. Ongelooflijk wat veel. Alle beelden zijn opnieuw geconstrueerd, omdat ze helemaal aan stukken zijn gegaan in al die jaren. We konden ook de werkplaatsen van de archeologen zien en een paar waren aan het werk. We kochten twee beeldjes bij een souvenirwinkel en namen de bus terug.
De volgende dag gingen we Xi'an alweer verlaten. Maar omdat we pas s avonds de trein hadden, gingen we overdag naar het moslimkwartier. Dat was een hele leuke buurt met smalle straatjes en overal eetkraampjes en kraampjes vol meuk. We kochten schaaltjes en wierook en kaarten. Het was er superdruk en gezellig. Het duurde even voor we de Grote Moskee hadden gevonden in de wirwar van straatjes, maar uiteindelijk vonden we het. Het was geen gebouw, maar een grote tuin met allemaal kleinere gebouwen en poorten. Het was heel rustig, echt een oase. De kinderen speelden terwijl de opa's toekeken. Het was een fijn plekje om tot rust te komen.
Op de terugweg naar ons hostel deden we flink inkopen voor onze komende treinreis van 27 uur. Het station in Xi'an is gelukkig wat kleiner dan in Beijing en omdat we lekker luxe een soft sleeper hadden gekocht, hadden we een fijne rustige wachtkamer van waaruit we vrij snel door konden naar de trein. We waren zo gelukkig met onze bedjes! Bij de soft sleeper zijn de compartimenten gesloten van de gang en zijn er maar twee bedden boven elkaar. De bedden boven ons waren ook nog eens niet bezet dus we hadden een privekamertje, wat wel fijn was na al die starende mensen overal.
We kwamen s avonds aan in Guilin, en ons hostel hier is prima (wederom een stortdouche!) Toen we vanochtend naar buiten liepen genoten we van de frisse lucht en de palmbomen en al het groen overal. Een verademing na het stoffige, droge noorden. Guilin zelf is niet zo interessant, dus we gaan morgen al verder naar de kleinere dorpjes hier in de buurt want het landschap met het karstgebergte is hier adembenemend mooi. Omdat we midden in de stad zitten nu en het nogal mistig is, hebben we er nog niet veel van kunnen genieten, hopelijk kan dat morgen vanuit de bus.
Zoals jullie lezen hebben we het heerlijk hier! We genieten van het regelen, het 'niets moeten', alle indrukken en de nieuwe cultuur. We hebben ons reisritme helemaal gevonden en willen alleen maar meer en verder en langer (: We beseffen ons steeds meer wat een goede keuze het is geweest om dit te gaan doen en zitten nu al bestemmingen voor de volgende reis te bedenken. Wij genieten hier dus even verder, en sturen veel liefs naar Nederland!
kus Floor en Janne
We hebben het noorden achter ons gelaten en zijn in een treinreis van 27 uur naar het zuiden gegaan.
Na Beijing hebben we nog twee steden bezocht in het noorden. Na een week Beijing vonden we het heerlijk om naar een nieuwe plek te gaan. We hadden de treinkaartjes via ons hostel gekocht dus dat was makkelijk. We gingen met de nachttrein naar Pingyao. Toen we s avonds bepakt op het centraal station van Beijing aankwamen wisten we niet wat ons overkwam.
Je kan het station niet in zonder je kaartje te laten zien bij een hokje, dan gaat al je bagage door een rontgenapparaat en jijzelf door een detectiepoortje en word je gefouilleerd. Het is overal ontzettend druk, dus je werkt je tussen de massa's door met alle bagage op zoek naar waar je moet zijn. Als je dan eindelijk de goede wachtkamer hebt gevonden word je aangestaard door alle mensen in de hele ruimte en dat zijn er heel veel, en als je treinnummer op het bord verschijnt mag je eindelijk in de zoveelste rij gaan staan voor de zoveelste kaartjescontrole en kan je het perron op waar de trein staat.
Dat is ongeveer de procedure, dus we waren heel blij dat we vroeg waren gegaan. Toen we in de rij stonden voor de zoveelste controle sprak een man ons aan met zijn zoon die al een tijdje hadden staan kijken. We moesten diverse keren op de foto en ze waren best aardig. We hadden het idee dat de vader vast een rijke bruid zocht voor zijn zoon. Ik probeerde Janne nog over te halen maar ze had toch geen interesse. Toen we eindelijk door mochten lopen probeerde de man nog mijn tas te dragen, wat ik toch echt liever zelf deed. Gelukkig hadden we ze toen afgeschud.
We sliepen op een hard sleeper. Aan de ene kant van de trein is een gangpad en aan de andere kant zijn open compartimenten van 3 stapelbedjes boven elkaar. Toen we eindelijk alles hadden geïnstalleerd en de trein vertrok kwam de conducteur om ons kaartje in te nemen, die ik natuurlijk keurig had opgeborgen in mijn jaszak in mijn backpack op het bagagerek. Hangend over de conducteur graaide ik in mijn tas en belandde er een hemdje op zijn hoofd. Janne kwam niet meer bij.
De reis was verder prima te doen, oordoppen waren wel noodzakelijk.
In Pingyao gingen we op het perron even rustig onze backpacks ordenen, maar dat werd niet echt gewaardeerd. Een hele troep conducteurs dromde om ons heen om ons van het perron af te werken. We werden natuurlijk gelijk weer afgezet door onze taxichauffeur maar daar zijn we inmiddels wel gewend aan geraakt. Als we proberen af te dingen gaan ze daar vaak niet in mee omdat ze toch wel iemand anders vinden die wel die hoge prijs betaalt.
We sliepen in een hostel in het hart van het oude stadje, in een gebouw dat ooit voor de keizer was gebouwd die het stadje zou bezoeken. Pingyao is erg mooi, het is zoals je verwacht dat China eruit ziet, met overal rode lampionnen en de oude huisjes zijn allemaal bewaard gebleven, net als de hele stadsmuur eromheen. In de zomer is het hier vol toeristen maar in de winter is er bijna niemand. Het was dus lekker rustig, maar het maakte ook een lege indruk, omdat het hele dorp volledig is gericht op het toerisme.
Bij ons op de kamer sliep een Chinees meisje, Lí. Omdat het hostel verder bijna leeg was had ze bij de receptie gevraagd of ze bij ons op de kamer mocht. Wij vonden het prima. Lí werkt bij een bank en heeft 3 dagen per maand vrij. Ze had twee dagen nodig voor de reis en kon dus 1 dag in Pingyao zijn. Dit vonden wij nogal ongelooflijk omdat ze het echt 'vakantie' noemde. Samen met haar en twee andere Chinezen probeerde we treintickets voor ons te boeken via een Chinese site, maar toen het niet lukte besloten de Chinezen met ons naar het station te lopen en daar de kaartjes te halen. Onderweg praten we met de Chinese jongen over Mao Zedong en Tibet. Heel interessant om daar met hem over te praten. Mao was volgens hem een goede man geweest. 'Nobody is perfect, everybody makes mistakes'. En Tibet hoorde eigenlijk gewoon echt bij China. Het was heel leuk om onze meningen hierover te delen.
Voor we vertrokken huurden we nog een dagje fietsen samen met een Israëlisch meisje uit het hostel. Het was superleuk om weer eens te fietsen! De volgende dag hadden we een dagtrein naar Xi'an.
Naar Xi'an hadden we een hard seat, omdat we alleen overdag reisden. De hele volle coupe staarde ons weer aan terwijl we onze backpacks in het bagagerek probeerde te krijgen. Die van Janne hing er uiteindelijk als een zwangere zeug bij en daar was de conducteur niet zo blij mee maargoed. Het was leuk om naar buiten te kijken en het landschap voorbij te zien glijden. Droge kalkachtige bergen met geelbruine dorpjes. De meisjes tegenover ons hadden ook het uitzicht van hun leven, namelijk twee westerse meisjes. De hele reis bleven ze kijken en giechelen, soms samen met de conducteur. Uiteindelijk waren ze zo dapper om te vragen of ze onze Happinez mochten lezen, waarmee ze ook op de foto gingen.
In Xi'an hadden we het fijnste hostel ever, met een superleuke bar en restaurant en heel fijne zachte bedden. De badkamer had een enorme hete stortdouche!! Hemels.
We bleven maar twee nachten in Xi'an, dus de dag na onze aankomst gingen we gelijk naar het Terracotta Leger met de bus. Een uur in de bus voor een euro. Het Terracotta Leger is een archeologische vondst en bestaat uit duizenden levensgrote beelden van strijders en paarden van terracotta die een van de oude keizers van China had laten maken zodat die hem na zijn dood konden beschermen in een volgend leven. Rondom het leger was een enorm complex met souvenirwinkeltjes, eettentjes en bankjes en fonteinen. De Terracotta Strijders zijn te bewonderen in 3 gebouwen. We begonnen bij de minst spectaculaire en eindigden bij het hoogtepunt. Dat was een hangar achtige hal, enorm groot, met rondom een balustrade. Vanaf daar keek je naar beneden op de beelden. Het was heel indrukwekkend. Ongelooflijk wat veel. Alle beelden zijn opnieuw geconstrueerd, omdat ze helemaal aan stukken zijn gegaan in al die jaren. We konden ook de werkplaatsen van de archeologen zien en een paar waren aan het werk. We kochten twee beeldjes bij een souvenirwinkel en namen de bus terug.
De volgende dag gingen we Xi'an alweer verlaten. Maar omdat we pas s avonds de trein hadden, gingen we overdag naar het moslimkwartier. Dat was een hele leuke buurt met smalle straatjes en overal eetkraampjes en kraampjes vol meuk. We kochten schaaltjes en wierook en kaarten. Het was er superdruk en gezellig. Het duurde even voor we de Grote Moskee hadden gevonden in de wirwar van straatjes, maar uiteindelijk vonden we het. Het was geen gebouw, maar een grote tuin met allemaal kleinere gebouwen en poorten. Het was heel rustig, echt een oase. De kinderen speelden terwijl de opa's toekeken. Het was een fijn plekje om tot rust te komen.
Op de terugweg naar ons hostel deden we flink inkopen voor onze komende treinreis van 27 uur. Het station in Xi'an is gelukkig wat kleiner dan in Beijing en omdat we lekker luxe een soft sleeper hadden gekocht, hadden we een fijne rustige wachtkamer van waaruit we vrij snel door konden naar de trein. We waren zo gelukkig met onze bedjes! Bij de soft sleeper zijn de compartimenten gesloten van de gang en zijn er maar twee bedden boven elkaar. De bedden boven ons waren ook nog eens niet bezet dus we hadden een privekamertje, wat wel fijn was na al die starende mensen overal.
We kwamen s avonds aan in Guilin, en ons hostel hier is prima (wederom een stortdouche!) Toen we vanochtend naar buiten liepen genoten we van de frisse lucht en de palmbomen en al het groen overal. Een verademing na het stoffige, droge noorden. Guilin zelf is niet zo interessant, dus we gaan morgen al verder naar de kleinere dorpjes hier in de buurt want het landschap met het karstgebergte is hier adembenemend mooi. Omdat we midden in de stad zitten nu en het nogal mistig is, hebben we er nog niet veel van kunnen genieten, hopelijk kan dat morgen vanuit de bus.
Zoals jullie lezen hebben we het heerlijk hier! We genieten van het regelen, het 'niets moeten', alle indrukken en de nieuwe cultuur. We hebben ons reisritme helemaal gevonden en willen alleen maar meer en verder en langer (: We beseffen ons steeds meer wat een goede keuze het is geweest om dit te gaan doen en zitten nu al bestemmingen voor de volgende reis te bedenken. Wij genieten hier dus even verder, en sturen veel liefs naar Nederland!
kus Floor en Janne
-
10 Maart 2014 - 17:20
Mark En Maria:
Geweldig om weer virtueel mee te mogen reizen!!
Liefs Mark en Maria -
10 Maart 2014 - 17:58
Nikki:
Ik zit nu heerlijk te genieten van jullie verhalen op het terras in de avond zon! Ik heb net college gehad over China dus jullie verhalen zijn een mooie inkleuring van de saaie luistersessies:) Dikke kus! -
10 Maart 2014 - 20:07
Selma:
Ik moest zo lachen om jouw hemdje op het hoofd van die conducteur Floor! Ik zie het helemaal voor me. Evenals de zwangere zeug à la Janne's tas hahaha.
Zo fijn dat jullie het goed hebben daar! Wij hebben het ook best leuk hier.... hoor........:(
Ga verder genieten!
Liefs Selma -
10 Maart 2014 - 20:36
Lien En Liesbeth:
Heerlijk, weer een verslag van jullie! Geboeid hebben we zitten lezen. En het is zo fijn om te lezen dat jullie reis- en ontdekkingsgevoel er nu helemaal is! En dat het in het zuiden zoveel frisser en groener is. Geniet van elk moment!!
En wij sturen veel liefs naar jullie in Zuid China!
XXX LenL -
10 Maart 2014 - 21:03
De Leuke:
Ha backpackers, dit klinkt helemaal heerlijk. Wat een belevenis zijn jullie, voor de Chinezen en voor ons. Wij genieten volop mee. Jullie zijn het levende bewijs van de Chinese spreuk: Kleine kinderen geef je diepe wortels; grote kinderen vleugels. Heel veel plezier! xxx Jeltje, Gijs en Koen -
11 Maart 2014 - 12:02
Oma Swalmen:
Geweldig reisverslag! In snel tempo lees ik het eerst ( in spanning of alles goed gaat)Daarna in rustig tempo, om alles goed in mij op te nemen.Erge leuke anecdotes. Floor, heb je plezier van je kleine rugzak?Wacht op hetvolgende verslag. Geniet!Oma -
11 Maart 2014 - 18:34
Maartje:
Floor, ik leef helemaal mee. Compleet met Bosatlas naast me op tafel. Heerlijk, dat jullie je vrij voelen om te gaan en te staan. Vet!
Liefs, Maartje -
11 Maart 2014 - 20:54
De Leuke:
wat een mooie foto's en wat zijn jullie een reuzen ! Liefs! -
11 Maart 2014 - 21:04
Caroline:
Ik ben ook vandaag aangehaakt. Wat een avonturen allemaal en wat een andere wereld. Het lijkt me heel erg imponerend. Geniet er van! -
12 Maart 2014 - 13:35
Gerrit:
He Floor en Janne!
Ik ben even jullie verslagen aan het inhalen (ik had nog niets gelezen...)
Maar volgens mij zitten jullie er nu lekker in! ik hoop, naja weet zeker, dat het nog veel meer komt om van te genieten!
Blijf genieten, dan kan ik (wij) mee blijven genieten!
Liefs -
12 Maart 2014 - 18:52
Inge:
Hoi Floor en Janne, ik geniet van jullie verhalen! Dankjewel. Liefs van Inge -
13 Maart 2014 - 22:34
Renske:
Wow, wat maken jullie een mooie reis. Ik heb net de link gekregen en meteen alledrie de verslagen gelezen! Leuk dat jullie ondanks de taalproblemen toch al verschillende keren leuke gesprekken hebben gehad met de chinezen! Dat is toch het leukste van reizen in andere werelddelen, vind ik. Geniet ervan!
-
17 Maart 2014 - 09:34
Marthe:
Lieve Janne (en vast ook een hele lieve Floor!)
Ik dacht ik zal eens even kijken hoe die twee het al twee weken vol houden in China maar wat een avonturen! Het klinkt als een geweldige en hectische tijd, waar jullie volop van genieten. En daar ben ik als nicht natuurlijk hartstikke trots op! Geniet lekker van al die gekke Chinezen en blijf vooral hannessen met die rugzakken voor de hilarische momenten. Heel veel plezier toppers!
Liefs Marthe -
17 Maart 2014 - 16:59
Neelam:
Geweldige verslagen, heerlijk om te lezen! Van dit soort verhalen krijgt toch iedereen de reiskriebels? Dank jullie wel en heel veel plezier! -
19 Maart 2014 - 11:07
Monique Bak:
Hallo Floor,
Ik kan er geen genoeg van krijgen wat een geweldig avontuur!
Heel begrijpelijk dat jullie in gedachten al bezich zijn met de volgende trip.
Veel liefs en kijk goed uit
Monique (boek en Buro)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
