Het lichaam reist te paard, de ziel reist te voet
Blijf op de hoogte en volg Floor en Janne
26 Februari 2014 | China, FengSheng
Lieve vrienden en familie!
Dit is dan ons eerste bericht vanuit Beijing! We geloven het zelf eigenlijk nog niet.
Het lijkt alweer weken geleden dat we afscheid namen op Schiphol en het vliegtuig naar Abu Dhabi instapten. Wat was het gek om weg te vliegen uit Nederland, wetend dat je voor 2,5 maand alles achter je laat wat je kent. Gelukkig zaten de stoelen fijn, was het eten best lekker en was de Amerikaan naast ons helemaal niet zo chagrijnig als we dachten.
Op Abu Dhabi merkten we gelijk dat we niet meer in Europa waren. Mannen in lange witte jurken met tulbanden, vrouwen in boerka's en overal gebedsruimten. In de wc werden we gelijk in het arabisch aangesproken door een oud vrouwtje in lange zwarte boerka en toen ik duidelijk maakte dat ik haar niet verstond lachte ze haar ene tand bloot en praatte rustig door. Wij als westerlingen mochten ook gelijk voor, terwijl de boerka vrouwen moesten wachten.
De vlucht naar Beijing ging ook prima alleen lukte het slapen niet. Toen we aankwamen was het 9.15 's ochtends, dus hadden we een nacht overgeslagen. Op het vliegveld ging alles gesmeerd, een mannetje controleerde het paspoort en visum en met een treintje (!) gingen we naar de bagagehal, waar onze backpacks keurig van de band rolde. We maakte ons al zorgen of we het mannetje van het hostel dat ons op zou halen konden vinden, maar hij stond netjes met een naambordje bij de uitgang. Hij was aardig en kon geen woord Engels. Zijn auto had geen gordels en was viezig. Gelukkig reed hij prima en kwamen we steeds dichter bij het centrum.
Zodra we uit de parkeergarage reden waren we geschokt door de hoeveelheid smog. Over alles lijkt een grijze viezige laag te zitten. Het is net hevige mist, gebouwen zijn in de verte nauwelijks te zien en de zon is een bleek rondje aan de hemel. Heel veel mensen hebben mondkapjes. Ze reden langs de auto op fietsen en brommertjes en karren met enorm veel spul in de bak achterop. Overal door de stad lopen vijfbaanswegen dus het was moeilijk te zeggen wanneer we in het centrum waren, tot we opeens dwars over het Tiān'ānménplein, langs de ingang van de Verboden Stad en het portret van Mao reden! Zo raar om dat in het echt te zien!
Ons hostel ligt in een hútong, een oude Chinese wijk waarvan er veel te vinden zijn in Beijing. Het is een superklein hostel, typisch Chinees met rode lampionnetjes. We hebben onze bedjes opgemaakt en zijn eigenlijk gelijk een paar uur gaan slapen, heerlijk!! Toen we wakker werden voelden we ons wat verloren. De reis was allemaal duidelijk geweest en goed gepland, maar nu moesten we zelf alles gaan bepalen en uitzoeken. Dat voelde eng en onzeker. Maar we weten ook dat het een kwestie van tijd is en dat we vanzelf wennen aan alles.
Om 17 uur zijn we de deur uitgegaan op zoek naar eten. We hadden een eettentje uit de Lonely Planet (wat een fijn boek!) uitgekozen en gingen dapper op weg, maar de afstanden op de kaart bleken kilometers langer dan verwacht dus zijn we onderweg maar ergens in een restaurantje gaan zitten en hebben we wat eten uitgekozen wat er wel oké uitzag op de foto's. De noedels waren lekker, maar in het andere pannetje zaten bruine reepjes die ongelooflijk smerig waren. De obers konden geen Engels dus we moesten zelf raden wat het was; we denken paddestoel of inktvis. Op de terugweg deden we boodschappen in een grote supermarkt met meerdere verdiepingen en ze verkochten bijna alles. Toen we vroegen waar het water stond begreep de medewerkster ons niet, en toen we aqua riepen wees ze naar een pompoen. We kochten hier ook een Chinese simkaart voor onze Nokia noodtelefoon. 's Avonds sliepen we al rond 22 uur en we werden de volgende dag pas om 12 uur wakker.
Vandaag zijn we naar het Temple of Heaven Park geweest, een enorm park met een paar tempels waar de keizer vroeger de hemel eerde en vroeg om goede oogsten en vroege lentes. Het was prachtig, maar door de smog leken de mooie kleuren wat vervaagd en de bomen en het gras waren grauw. We besloten richting de Verboden Stad te lopen en belandden op de Qianmen Dajie, een grote boulevard voor toeristen met overal souvenirshops en grote ketens zoals KFC en H&M. Grappig om hier een westerse winkel in te lopen en de H&M was nog duurder dan thuis.
Met de metro zijn we naar het eettentje gegaan waar we gister ook naar op weg waren. Het was klein maar wel mooi en we aten hier dumplings, een specialiteit uit Beijing. Het zijn gestoomde of gefrituurde deegpakketjes gevuld met een vlees of groentemengsel. Een bord met 7 grote was 80 eurocent. Ze waren zwaar en vet, maar ik vond ze lekker, Janne was er minder weg van.. Morgen gaan we denk ik voor de Peking Eend.
We zijn nu weer op ons kamertje, die al iets vertrouwder voelt maar nog lang lang niet als thuis. 'Het lichaam reist te paard, de ziel reist te voet', zeggen ze. Dat merken we ontzettend. We weten wel dat we er zijn, maar geloven doen we het nog niet. Maar we vertrouwen erop dat het goed komt als we onszelf genoeg tijd geven. Dan komt vanzelf het moment dat we ook aan genieten toekomen.
Morgen gaan we waarschijnlijk naar de Verboden Stad en gaan we kijken naar een nieuw hostel, omdat dat van ons zo klein is dat er geen ontbijt bij zit en ook geen andere buitenlanders zijn. Maar dat zullen jullie weer lezen in ons volgende verslag!
We vinden het heel leuk als jullie ook wat laten horen dus reageer vooral!
Heel veel liefs van ons!
Floor en Janne
Ps: Facebook is geblokkeerd in China dus we kunnen daar geen foto's op posten, dat proberen we op deze blog te doen. Als we over een maand in Hongkong zijn kunnen we Facebook weer op.
Dit is dan ons eerste bericht vanuit Beijing! We geloven het zelf eigenlijk nog niet.
Het lijkt alweer weken geleden dat we afscheid namen op Schiphol en het vliegtuig naar Abu Dhabi instapten. Wat was het gek om weg te vliegen uit Nederland, wetend dat je voor 2,5 maand alles achter je laat wat je kent. Gelukkig zaten de stoelen fijn, was het eten best lekker en was de Amerikaan naast ons helemaal niet zo chagrijnig als we dachten.
Op Abu Dhabi merkten we gelijk dat we niet meer in Europa waren. Mannen in lange witte jurken met tulbanden, vrouwen in boerka's en overal gebedsruimten. In de wc werden we gelijk in het arabisch aangesproken door een oud vrouwtje in lange zwarte boerka en toen ik duidelijk maakte dat ik haar niet verstond lachte ze haar ene tand bloot en praatte rustig door. Wij als westerlingen mochten ook gelijk voor, terwijl de boerka vrouwen moesten wachten.
De vlucht naar Beijing ging ook prima alleen lukte het slapen niet. Toen we aankwamen was het 9.15 's ochtends, dus hadden we een nacht overgeslagen. Op het vliegveld ging alles gesmeerd, een mannetje controleerde het paspoort en visum en met een treintje (!) gingen we naar de bagagehal, waar onze backpacks keurig van de band rolde. We maakte ons al zorgen of we het mannetje van het hostel dat ons op zou halen konden vinden, maar hij stond netjes met een naambordje bij de uitgang. Hij was aardig en kon geen woord Engels. Zijn auto had geen gordels en was viezig. Gelukkig reed hij prima en kwamen we steeds dichter bij het centrum.
Zodra we uit de parkeergarage reden waren we geschokt door de hoeveelheid smog. Over alles lijkt een grijze viezige laag te zitten. Het is net hevige mist, gebouwen zijn in de verte nauwelijks te zien en de zon is een bleek rondje aan de hemel. Heel veel mensen hebben mondkapjes. Ze reden langs de auto op fietsen en brommertjes en karren met enorm veel spul in de bak achterop. Overal door de stad lopen vijfbaanswegen dus het was moeilijk te zeggen wanneer we in het centrum waren, tot we opeens dwars over het Tiān'ānménplein, langs de ingang van de Verboden Stad en het portret van Mao reden! Zo raar om dat in het echt te zien!
Ons hostel ligt in een hútong, een oude Chinese wijk waarvan er veel te vinden zijn in Beijing. Het is een superklein hostel, typisch Chinees met rode lampionnetjes. We hebben onze bedjes opgemaakt en zijn eigenlijk gelijk een paar uur gaan slapen, heerlijk!! Toen we wakker werden voelden we ons wat verloren. De reis was allemaal duidelijk geweest en goed gepland, maar nu moesten we zelf alles gaan bepalen en uitzoeken. Dat voelde eng en onzeker. Maar we weten ook dat het een kwestie van tijd is en dat we vanzelf wennen aan alles.
Om 17 uur zijn we de deur uitgegaan op zoek naar eten. We hadden een eettentje uit de Lonely Planet (wat een fijn boek!) uitgekozen en gingen dapper op weg, maar de afstanden op de kaart bleken kilometers langer dan verwacht dus zijn we onderweg maar ergens in een restaurantje gaan zitten en hebben we wat eten uitgekozen wat er wel oké uitzag op de foto's. De noedels waren lekker, maar in het andere pannetje zaten bruine reepjes die ongelooflijk smerig waren. De obers konden geen Engels dus we moesten zelf raden wat het was; we denken paddestoel of inktvis. Op de terugweg deden we boodschappen in een grote supermarkt met meerdere verdiepingen en ze verkochten bijna alles. Toen we vroegen waar het water stond begreep de medewerkster ons niet, en toen we aqua riepen wees ze naar een pompoen. We kochten hier ook een Chinese simkaart voor onze Nokia noodtelefoon. 's Avonds sliepen we al rond 22 uur en we werden de volgende dag pas om 12 uur wakker.
Vandaag zijn we naar het Temple of Heaven Park geweest, een enorm park met een paar tempels waar de keizer vroeger de hemel eerde en vroeg om goede oogsten en vroege lentes. Het was prachtig, maar door de smog leken de mooie kleuren wat vervaagd en de bomen en het gras waren grauw. We besloten richting de Verboden Stad te lopen en belandden op de Qianmen Dajie, een grote boulevard voor toeristen met overal souvenirshops en grote ketens zoals KFC en H&M. Grappig om hier een westerse winkel in te lopen en de H&M was nog duurder dan thuis.
Met de metro zijn we naar het eettentje gegaan waar we gister ook naar op weg waren. Het was klein maar wel mooi en we aten hier dumplings, een specialiteit uit Beijing. Het zijn gestoomde of gefrituurde deegpakketjes gevuld met een vlees of groentemengsel. Een bord met 7 grote was 80 eurocent. Ze waren zwaar en vet, maar ik vond ze lekker, Janne was er minder weg van.. Morgen gaan we denk ik voor de Peking Eend.
We zijn nu weer op ons kamertje, die al iets vertrouwder voelt maar nog lang lang niet als thuis. 'Het lichaam reist te paard, de ziel reist te voet', zeggen ze. Dat merken we ontzettend. We weten wel dat we er zijn, maar geloven doen we het nog niet. Maar we vertrouwen erop dat het goed komt als we onszelf genoeg tijd geven. Dan komt vanzelf het moment dat we ook aan genieten toekomen.
Morgen gaan we waarschijnlijk naar de Verboden Stad en gaan we kijken naar een nieuw hostel, omdat dat van ons zo klein is dat er geen ontbijt bij zit en ook geen andere buitenlanders zijn. Maar dat zullen jullie weer lezen in ons volgende verslag!
We vinden het heel leuk als jullie ook wat laten horen dus reageer vooral!
Heel veel liefs van ons!
Floor en Janne
Ps: Facebook is geblokkeerd in China dus we kunnen daar geen foto's op posten, dat proberen we op deze blog te doen. Als we over een maand in Hongkong zijn kunnen we Facebook weer op.
-
26 Februari 2014 - 16:24
Nikki:
Hee lieverds!
Haha geweldig die foto's! Hartstikke leuk jullie posts, hou het vol maakt mijn dagen zonder jullie weer goed :D -
26 Februari 2014 - 16:30
Maartje:
Dag dappere Floor en Janne,
Ik lees met heel veel plezier jullie verslag. Zo reis ik een beetje mee.
liefs, Maartje -
26 Februari 2014 - 17:26
Oma:
Lieve Schatten,Ongelofelijk!!!Genoten van jullie verhaal!Woorden heb ik er gewoon niet voor.Ik wens jullie, dat je na de eerste indrukken, gaat genieten.Dat komt beslist! Dikke zoen Oma -
26 Februari 2014 - 17:36
Paulus:
Hallo meiden,
mooie verhalen. Ben blij dat je je nog niet als een eend in Peking thuis voelt, want dat is helemaal niet de bedoeling. had je net zo goed thuis kunnen blijven!
sterkte met all gekkigheid (mensen, hotels, eten) en hoop dat jullie ook veel moois te zien krijgen.
Safe travels!
groeten Paulus -
26 Februari 2014 - 18:03
Mark En Maria:
Lieve Flooren Janne,
Wat geweldig om al iets van jullie te lezen. Wees gerust het wennen gaat vanzelf, net als bij ons.................... Wat betreft de tijd is het altijd weer even denken hoe laat het bij jullie is. "Floor loopt voor" is wel een handige ezelsbrug..... Veel smog inderdaad, vandaag in de Volkskrant een artikel hierover .Doet gmail het wel in het Pekingse?
liefs Pap en Map
Xi ademt met Pekingers smog in
VAN ONZE VERSLAGGEVER ANNE MEIJDAM − 26/02/14, 00:00
De Chinese president Xi Jinping heeft zich dinsdag onverwacht onder de mensen begeven in het van smog vergeven Peking. Zonder mondkapje dook hij op in een trendy straatje in de Chinese hoofdstad.
PEKING - Gevolgd door een colonne ambtenaren en partijleiders wandelde Xi door de ondoordringbare mist, voordat hij alleen bij een bewoner op de thee ging. 'Hij is een goede leider van het gewone volk', zei de overdonderde gastheer Guan Shiyue naderhand tegen persbureau AP. 'Ik vind dat hij dingen uitermate praktisch doet.' De Chinese staatspers was er welhaast verlegen onder, dat de oppermachtige Xi in eigen persoon tussen gewone stervelingen op de bank ging zitten. 'Xi Jinping bezoekt in de smog Pekings Nanluoguxiang: samen ademen, hetzelfde lot delen', was de kop van een verslag van staatspersbureau Xinhua. 'Xi Jinping toont zich een met het volk', schreef een microblogger.
In tegenstelling tot veel van zijn voorgangers probeert de huidige Chinese president zich echt populair te maken onder het volk. Hij kust uitbundig baby's, daalt in mijnen af en ging eind vorig jaar een nederig hapje eten in een volksrestaurant in Peking. Sindsdien maakt de eetgelegenheid trots reclame met een 'Xi Jinping menuutje'. ( dat smaakt wellicht beter dan de reepjes bij jullie eerste maaltijd.....)
De hoofdstad stikte dinsdag al voor de zevende opeenvolgende dag in een 'airpocalyps', die de uiterst toegestane vervuilingswaarden van de Wereldgezondheidsorganisatie tien maal overschrijdt. Scholen houden de kinderen tijdens pauzes binnen en burgers wordt aangeraden zich zo weinig mogelijk op straat te vertonen. De Sjanghaise Academie voor Sociale Wetenschappen oordeelt dat de Chinese hoofdstad nu zelfs 'nauwelijks geschikt' is om in te leven.
Peking kondigde in het afgelopen jaar talrijke maatregelen aan om de beruchte vervuiling in het land aan te pakken. Dat leverde tot nu toe nauwelijks iets op.
-
26 Februari 2014 - 18:04
Josine:
Gaaaf! Prachtig om alles te lezen! Lekker rustig aan doen dan went alles vast vanzelf! en hou jullie taai;)
Veel liefs,
Jos -
26 Februari 2014 - 19:09
Bram:
Hoi meiden,
Wat een leuk verslag. Wat klinkt dat al goed en jullie starten pas. ;)
Ik wens jullie veel plezier en avontuur met vreemde dingen eten en zo meer.
Groet Bram -
26 Februari 2014 - 19:52
Tamar:
Goed bezig meiden! Leuk verslag :-) (foto van 'het eerste mondkapje' erg grappig) -
26 Februari 2014 - 20:52
Jeltje:
Ha Janne en Floor, jullie mooie eerste belevenissen uit het verre China, rollen hier heel dichtbij de woonkamer binnen: "'de wereld draait doorrrrr!" Fijn om te lezen. Vertel verder, dan houden wij het prima uit! Brellir voelt zich happy met de titel van jullie verslag: hij loopt naast zijn hoeven van trots. Veel liefs Jeltje, Koen en Gijs.
-
26 Februari 2014 - 22:04
Stef:
Leuk verslag van start spannende reis. Reis in gedachten met jullie mee. -
26 Februari 2014 - 22:46
Inge :
Hoi Floor en Janne,
Wat leuk om zo met jullie mee te mogen lezen en zo jullie verhalen te volgen.
Veel succes en nog veel meer plezier gewenst.
Veel groetjes ook van je oppaskindjes Sarah Stijn en Jans en natuurlijk van ons,
Pieter en Inge -
26 Februari 2014 - 22:48
Xander:
Enjoy!!! Voor je het weet wil je niet meer naar huis :-) -
27 Februari 2014 - 09:51
Selma:
Dag dames!
Zo leuk om uitgebreid van jullie te horen! Ik lees het met veel plezier!
Ben benieuwd wanneer jullie echt kunnen gaan genieten :)
Vandaag via whatsapp de foto van de blauwe lucht gekregen, dat ziet er inderdaad beter uit dan al die smog...
Heb het fijn samen en tot het volgende verslag!
X -
27 Februari 2014 - 12:50
Wendela:
Hoi!
Super leuk om deze verhalen te lezen! Heeel veel plezier nog en ik kijk uit naar de komende verhalen en foto's. Dikke knuffel -
27 Februari 2014 - 15:22
Laurien:
Hoi Floor en Janne,
Wat ontzettend leuk om jullie verhaal te lezen! En wat een leuke foto's! Ik wens jullie nog een fijne reis. Kijk al uit naar het nieuwe verslag!
Liefs Laurien -
27 Februari 2014 - 15:43
Marieke:
Hoihoi,
Wat super leuk om dit allemaal te lezen! Wauw, kan het me nogsteeds haast niet voorstellen dat jullie daar nu zitten!
Dat genieten komt vast vanzelf, heel veel plezier nog!
Liefs -
27 Februari 2014 - 17:39
Inge:
Dag Janne en Floor,
Fantastisch om jullie blog te lezen. Wat een stap van Nederland naarChina, met smog, de taal en zoeken naar eten en een nieuw hostel.
Ik wens jullie heel veel goeds toe en ervaringen die ertoe doen.
Ben benieuwd naar je volgende verslag!
Groetjes van Inge H. -
27 Februari 2014 - 21:08
Vyasa Wolvetang:
"toen we aqua riepen wees ze naar een pompoen. "
Gekke chinezen. Veel plezier! -
27 Februari 2014 - 21:19
Josien Bierens:
Lieve meiden,
Wat leuk een heel verhaal. Met veel plezier gelezen. ga jullie echt volgen. een hele fijne reis.
dikke kus Josien -
27 Februari 2014 - 22:54
Lien En Liesbeth:
Lieve sterke Floor en Janne, zo trots op jullie!! Ondanks de enorme overgang en alle emoties toch al zo snel jullie eerste reisverslag en zó heerlijk uitgebreid en duidelijk!! Genoten!
We hopen dat jullie een ander hostel hebben gevonden en langzaam wennen aan jullie "reisleven"! Hoe was de verboden stad?
Dikke kus van ons en tot jullie volgend verslag.
Lien en Liesbeth XX
-
28 Februari 2014 - 00:26
Petra Anne:
Ha meiden , ik wist niet dat jullie al op reis waren maar Neelam had gekiked en ik heb jullie mooi geschreven verslag met veel plezier gelezen. Wij gaan lekker meereizen, liefs Peet en Gery -
01 Maart 2014 - 16:38
Nynke Schepers:
Lieve Janne en Floor
Ties heeft mij geholpen jullie reis verslagen te vinden en ik lees met rode oortjes
al zo uitgebreid over jullie eerste ervaringen! Wees waakzaam! Liefs van Adse en
Ties, die meemag naar Parpan kus voor jullie oma Nynke -
01 Maart 2014 - 23:22
Cristel:
Ha meiden, goed te lezen dat jullie langzaam je weg vinden op deze spannende reis, geniet volop. Deze ervaring neemt niemand je meer af. Lieve groet Chris en Cristel.
-
03 Maart 2014 - 19:10
Pleun:
Fijn om te lezen dat jullie goed aangekomen zijn en beetje bij beetje een weg beginnen te vinden in het leven daar aan de andere kant van de wereld! Geniet!! Liefs van Pleun
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
